Somnium al Salaam - Droom van Vrede
Studium Chorale, dir. Hans Leenders, met Paloma Lázaro Arteaga (Arabische alt), Rianne Wilbers (mezzosopraan), Nima Pournaghshband (Perzische tenor/countertenor), Marianne Noordink (ney, blokfluit) en Stefan Gerritsen (elektrische gitaar)
- 13 jun 2025, 20:00, Maastricht, Onze Lieve Vrouwebasiliek
- 15 jun 2025, 14:15, Amsterdam, Orgelpark
- 18 jun 2025, 20:00, Maastricht, AZC (François de Veyestraat 6)
We zien vaak genoeg hoe verschillende culturen botsen wat leidt tot veel ellende en verdriet. Toch wil je blijven hopen dat we ooit allemaal vreedzaam met elkaar samen kunnen leven. Een droom of fata morgana?
In deze compositie hoor je dat verschillende culturen tegelijkertijd hun muziek kunnen laten klinken terwijl die muziek toch een geheel vormt.
Ik heb geprobeerd een muzikale brug te bouwen tussen verschillende culturen door barokke koorklanken tegelijk te laten klinken met latijnse, iraanse, spaanse, arabische en hebreeuwse muziek. Je zou verwachten dat er daardoor een onsamenhangende muzikale knoop ontstaat die nergens naar klinkt. Maar het tegendeel is waar: er ontstond een veelkleurig geheel waarin ieder zijn eigen melodie kan laten horen. En dat alles blijkt op een wonderlijke manier zodanig in elkaar te passen dat er een eigentijdse harmonische muziek klinkt die iedereen kan begrijpen.
"Somnium al Salaam / Droom van Vrede" is het tweede deel van het drieluik "Somnium al Salaam / Droom van Vrede".
Met dit drieluik heb ik geprobeerd om de moeizame weg te laten zien die wij allemaal, van welke cultuur dan ook, volgen op zoek naar de ultieme droom van licht, rust en een paradijselijke vrede voor iedereen.
Toen ik het eerste deel van dit drieluik schreef, had dat alles te maken met de rampzalige gebeurtenissen in Afghanistan van een paar jaar geleden. Het gaat over het verlies van wat dierbaar was, in schril contrast met de vredige westerse klanken die suggereren dat alles goed komt als je maar vertrouwen hebt. Inmiddels zijn we helaas alweer een paar oorlogen verder.
De volgende twee delen verklanken de zoektocht naar een manier om vanuit de vele conflicten toch de ultieme droom van licht, rust, en paradijselijke vrede voor iedereen te kunnen waarmaken.
De westerse en Arabische solistes die in de laatste twee delen worden gecombineerd met een Perzische zanger, verklanken voor mij de wanhoop en het verlies die gelden voor iedereen die een oorlog meemaakt.
Maar het combineren van westerse en oosterse culturen in deze muziek toont aan dat er gemeenschappelijke grond is tussen hen, wat suggereert dat de communicatie tussen oost en west minder moeilijk zou moeten zijn dan je misschien zou denken.
Als we eerst maar eens naar elkaar willen luisteren...
Ik heb in de drie delen de verschillende talen en lijnen die de solisten zingen, gecombineerd met een westerse elektrische gitaar, een oosterse fluit en een koor dat Franse barok en gregoriaanse muziek zingt.
Je hoeft in het drieluik "Somnium al Salaam / Droom van Vrede" echt niet de exacte woorden en zinnen te begrijpen die worden gezongen. Daarvoor klinken er, en vaak ook nog eens tegelijkertijd, teveel verschillende talen: Arabisch, Perzisch, Hebreeuws, Spaans en Latijn.
Probeer gewoon de emotie te horen waarmee de woorden gezongen worden, dan begrijp je de muziek eigenlijk al.
In deze compositie hoor je dat verschillende culturen tegelijkertijd hun muziek kunnen laten klinken terwijl die muziek toch een geheel vormt.
Ik heb geprobeerd een muzikale brug te bouwen tussen verschillende culturen door barokke koorklanken tegelijk te laten klinken met latijnse, iraanse, spaanse, arabische en hebreeuwse muziek. Je zou verwachten dat er daardoor een onsamenhangende muzikale knoop ontstaat die nergens naar klinkt. Maar het tegendeel is waar: er ontstond een veelkleurig geheel waarin ieder zijn eigen melodie kan laten horen. En dat alles blijkt op een wonderlijke manier zodanig in elkaar te passen dat er een eigentijdse harmonische muziek klinkt die iedereen kan begrijpen.
"Somnium al Salaam / Droom van Vrede" is het tweede deel van het drieluik "Somnium al Salaam / Droom van Vrede".
Met dit drieluik heb ik geprobeerd om de moeizame weg te laten zien die wij allemaal, van welke cultuur dan ook, volgen op zoek naar de ultieme droom van licht, rust en een paradijselijke vrede voor iedereen.
Toen ik het eerste deel van dit drieluik schreef, had dat alles te maken met de rampzalige gebeurtenissen in Afghanistan van een paar jaar geleden. Het gaat over het verlies van wat dierbaar was, in schril contrast met de vredige westerse klanken die suggereren dat alles goed komt als je maar vertrouwen hebt. Inmiddels zijn we helaas alweer een paar oorlogen verder.
De volgende twee delen verklanken de zoektocht naar een manier om vanuit de vele conflicten toch de ultieme droom van licht, rust, en paradijselijke vrede voor iedereen te kunnen waarmaken.
De westerse en Arabische solistes die in de laatste twee delen worden gecombineerd met een Perzische zanger, verklanken voor mij de wanhoop en het verlies die gelden voor iedereen die een oorlog meemaakt.
Maar het combineren van westerse en oosterse culturen in deze muziek toont aan dat er gemeenschappelijke grond is tussen hen, wat suggereert dat de communicatie tussen oost en west minder moeilijk zou moeten zijn dan je misschien zou denken.
Als we eerst maar eens naar elkaar willen luisteren...
Ik heb in de drie delen de verschillende talen en lijnen die de solisten zingen, gecombineerd met een westerse elektrische gitaar, een oosterse fluit en een koor dat Franse barok en gregoriaanse muziek zingt.
Je hoeft in het drieluik "Somnium al Salaam / Droom van Vrede" echt niet de exacte woorden en zinnen te begrijpen die worden gezongen. Daarvoor klinken er, en vaak ook nog eens tegelijkertijd, teveel verschillende talen: Arabisch, Perzisch, Hebreeuws, Spaans en Latijn.
Probeer gewoon de emotie te horen waarmee de woorden gezongen worden, dan begrijp je de muziek eigenlijk al.